درحالی که حدود سه هفته از آغاز سال آموزشی جدید در افغانستان میگذرد؛ اما بر خلاف امیدواریها، دختران دانشآموز هنوز هم اجازهی رفتن به مکاتب و دانشگاهها را ندارند. علیرغم درخواستهای شهروندان کشور، جامعهی جهانی و نهادهای بینالمللی حقوق بشری مبنی بر آموزش و تحصیل دختران، گروه طالبان تاکنون به این خواستهها توجهی نکردهاند. برخی دختران خواستار بازگشایی دروازههای نهادهای آموزشی و تحصیلی شدهاند، مثل نازیلا و مرسل که میگویند، ادامه این وضعیت آنها را به ستوه آورده و عید برایشان روزهای خوبی نبود. نازیلا دانشآموز صنف دهم یک مکتب خصوصی در کابل بود که رویای پزشک شدن در سر داشت. مرسل هم صنف یازدهم مکتب سیدالشهدا در غرب کابل بود و برای آزمون کانکور و ورود به دانشگاه آماده شده بود. نازیلا میگوید: «بسته بودن مکاتب باعث عقب ماندگی ما میشود. اگر دروازه های مکاتب همچنان بسته بمانند شرایط دشوار میشود و ما نمیتوانیم به خواستهها و آرزوهایمان برسیم». مرسل نیز میگوید، مادامی که مکاتب بسته باشد حنای عید برایش رنگی ندارد. «برای سپری کردن امتحان کانکور آمادگی میگرفتم؛ شبها بیدار مینشستم و درس میخواندم. آرزو داشتم وکیل شوم و از حقوق زنان کشور دفاع کنم. حالا اما بیشتر از دو سال میشود که خانهنشین شدهام. اجازهی مکتب رفتن و درس خواندن نداریم». ثریای ۱۸ساله صحبتهایش را اینگونه ادامه میدهد: «گرچه امیدی به بازگشایی مکاتب ندارم، اما از طالبان میخواهم اگر وجدان دارید و انسانیت را میفهمید و اگر خود را مسلمان میدانید در این عید دروازههای مکاتب و دانشگاهها را بر روی دختران باز کنید.…